شبکه ایران: در قسمت های اول، دوم و سوم این مقاله، شرحی از مقابله شهید هاشمی نژاد با تفکرات نزدیک بهانجمن حجتیه امثال سید حسن ابطحی ذکر کردیم و برخی نقدهای شهید هاشمی نژاد بر شبهات رایج مطرح شده از سوی انجمن حجتیه را مطرح نمودیم. در قسمت پایانی، بخش دیگری از نقدهای آن شهید بصیر را درباره اعمال و افکار انجمن حجتیه می خوانیم:

می ترسید به امام زمان (علیه السلام) بر بخورد؟!
از آنجا که رهبری انقلاب اسلامی بر دوش امام راحل بود و مردم مردم مسلمان ایران با همه وجود این رهبری را پذیرفته بودند، از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، لقب امام را برای رهبرشان برگزیده بودند. و همواره در میان مردم، بدیهی بوده و هست که انتخاب چنین لقبی برای بنیانگذار جمهوری اسلامی، هیچگاه به معنای همطراز کردن ایشان با ائمه معصومین (صلوات الله علیهم اجمعین) نبوده و نیست. خود آن بزرگوار نیز بارها و به عناوین مختلف خود را خدمتگزار خواندند.
اما یکی از کارهای انجمن حجتیه در تقابل با انقلاب و رهبری، زیر سئوال بردن لفظ امام بود. و این در حالی بود که قبل از امام راحل نیز این عنوان در طول تاریخ برای شخصیت های برجسته دیگری غیر از امامان شیعه استفاده شده بود. شهید هاشمی نژاد در همان سخنرانی خود (دو ماه پیش از شهادت) در این زمینه می گوید: «کوشش کردند در ابتدا که رهبر انقلاب را امام نگویید، البته این را صریح هم نگفتند. هی گفتند: نائب الامام، نائب الامام. بسیار خوب نائب الامام خود افتخاری بزرگ برای رهبر انقلاب است. ولی چرا از گفتن لفظ امام نگران هستند؟ بابا مگر قرآن پیشوایان کفر را امام تعبیر نکرده؟ (قاتلوا ائمة الکفر) شما از این که به رهبر انقلاب امام بگویید می ترسید به امام زمان (علیه السلام) بر بخورد؟! این ها را ما تضعیف خط رهبری ندانیم؟»(روزنامه خراسان،30/8/1360)

چه کسی خواسته به امام خمینی صبغه امامت بدهد؟
یکی از سیاست های مزورانه انجمن حجتیه به خصوص در سال های پس از پیروزی انقلاب و مخصوصاً در دو دهه پس از رحلت حضرت امام، رخنه در بیوت و اطرافیان برخی از علمایی است که نسبت به نظام جمهوری اسلامی مواضعی منفعل و یا منتقد داشته اند. ناگفته نماند که اکثریت قریب به اتفاق این علما با اصل انقلاب اسلامی موافق هستند و بعضاً همکاری هایی نیز نموده اند، لکن به دلایل مختلفی از جمله عدم تحقق همه آرمان های انقلاب، به چنین مواضعی روی آوردند. انجمنی ها نیز همواره در کمین چنین شخصیت هایی بوده و هستند تا با سوء استفاده از این موقعیت، خود را به آنان نزدیک نموده و از طریق آنان تفکرات غلط خویش را ترویج نمایند.
یکی از این علما که از نظر علمی و معرفتی و عملی نیز از جایگاهی بسیار والا برخوردار بود، در نهایت تأسف در یکی از کتبش (در عین تجلیل از امام خمینی و آیت الله خامنه ای و حتی با به کار بردن الفاظ بسیار بلند درباره امام خمینی) درباره لفظ امام، مطالبی نوشته و به این مطلب ایراد گرفته و حتی مدعی شده عده ای با این کار، (خواسته یا ناخواسته) تاریخ تشیع را عوض می کنند و امامان را 13 نفر معرفی می کنند! البته مطالبی که ایشان در این زمینه نگاشته اند در این مسائل خلاصه نمی شود، بلکه حدود 30 صفحه درباره لفظ امام و عدم صحت به کاربردن این لفظ درباره امام خمینی (رحمة الله علیه) نگارش نموده اند. ما نیز در این نوشتار درصدد پاسخ به مطالب ایشان نیستیم چرا که پاسخ به اینگونه انتقادات، فراوان است و خود مقاله ای جداگانه می طلبد. اما هدف از ذکر این عبارات، ارائه نمونه ای از نفوذ انجمن حجتیه در بیت برخی از علمای جلیل القدر و بیان نظر آنان درباره لفظ امام بود.

اقلیت خطرناک
در سال های ابتدایی انقلاب یکی از سئوالاتی که برخی از اذهان را به خود مشغول ساخته بود، چگونگی قضاوت درباره افرادی بود که سابقه انجمنی بودن داشته اند. چرا که حضور برخی از آنان در عرصه مدیریتی کشور به وضوح دیده می شد. از نظر شهید هاشمی نژاد انجمنی های پس از انقلاب به سه دسته تقسیم می شوند: 1-همراهان و خدمتگزاران به جمهوری اسلامی
2- افراد خوبی که بینش سیاسی ندارند و به مرور باید اصلاح شوند.
3-آنانکه همچنان به همان تفکرات گذشته انجمن پایبند بوده و حال درصدد مخاصمه با نظام هستند.
ایشان در این زمینه می گوید: «در مورد انجمن باید بگویم که افراد انجمن را باید با خط انجمن جدا کرد. افرادی که با آن ها در ارتباط بودند و یا در ارتباط هستند، مجموع این ها را من به سه بخش تقسیم می کنم. یک بخش آن هایی که الآن در انقلاب هستند و و دنبال امام هم بوده و هستند و در این مسیر راهشان را ادامه می دهند. و تعدادی از این ها را هم من در جبهه دیدم که کارهای بسیار با ارزشی هم انجام می دهند. این ها در خط مردم هستند و به طوری هم که شنیدم تعدادی از آن جمعیت و انجمن جدا هم شده اند. یک دسته افرادی هم هستند که صادق و خوب هم هستند ولی متأسفانه به علت این که در خط انجمن بوده اند، بینش انقلابی و سیاسی، متأسفانه ندارند. می شود با آن ها کار کرد و می شود با آن ها صحبت کرد و به آن ها بینش داد و از وجودشان استفاده کرد. وقتی می گوییم بینش انقلابی این چیزی نیست که الآن بنده تصمیم بگیرم یکدفعه بشوم انقلابی. نه، یک تفنگ دست من بدهند هدفی هم قرار بدهند، بگویند تیراندازی کن، همه خصوصیات را هم بگویند ولی اینطور نیست که وقتی من تیراندازی کردم تیرانداز ماهری باشم. نه، ممکن است وقتی تیراندازی کردم به جای هدف به پشت سرم بزنم و یا به جای دیگر. آنقدر باید تیراندازی کنم تا بشوم تیرانداز، چه برسد به اینکه مسئله انقلاب مطرح باشد. خب این ها [یعنی گروه دوم] صداقت دارند و می شود اگر با تک تک این ها یا تعدادی از آن ها کار شود، می شود بینش انقلابی به آن ها داد و از آن ها بهره برداری کرد ... یک دسته که دسته اقلیتی هستند متأسفانه در آن خط انجمن اند. خط انجمن همان که سابقاً وجود داشت.» (روزنامه خراسان،30/8/1360)

 نکند یکمرتبه متوجه شوید که انجمن حجتیه‏ایها همه چیزتان را نابود کرده‏اند

نکته مهم آن که در طول سه دهه ای که از پیروزی انقلاب اسلامی می گذرد، برخی از عناصر دسته سوم انجمن، مکّارانه خود را در چهره گروه اول معرفی نموده و در پست های مختلف مملکتی نفوذ کرده اند که صدا و سیما و آموزش و پرورش از جمله این نهاد ها هستند. شهید هاشمی نژاد در همین سخنرانی به فعالیت آنان در صدا و سیما اشاره کرده و می گوید: «قطب زاده تعدادی از این ها را در رادیو و تلویزیون آورده بود.» جالب آن که حضرت امام در زمانی که بسیاری از مسئولین رده بالای نظام فعالیت های انجمن حجتیه را تعطیل می پنداشتند، همچنان مسئولین را از خطر آنان برحذر می دارند. ایشان در نامه ای که در خردادماه سال 1367 خطاب به فقهای شورای نگهبان نگاشته اند، تذکری داده اند که می تواند همچنان هشداری باشد برای همه دلسوزان انقلاب: «حواستان را جمع کنید که نکند یکمرتبه متوجه شوید که انجمن حجتیه‏ای ها همه چیزتان را نابود کرده‏اند. من به شما آقایان علاقه‏مندم ولى لازم مى‏دانم گاهى که مسئله‏اى را مى‏بینم تذکر دهم‏.» (صحیفه امام، جلد‏21،صفحه613 )