روزنامه جوان امروز نوشت:به رغم فراخوان گسترده رسانه هاى ضد انقلاب براى حضور هواداران میرحسین، کل جمعیت حاضر در نماز جمعه دیروز حتى از نمازگزاران نماز جمعه هاى معمولى در ایام ماه رمضان کمتر بود. این در حالى بود که اکثریت حاضران را نیز نمازگزاران مدافع نظام و انقلاب تشکیل مى دادند.

در ادامه این مطلب آمده است:در نماز جمعه هاى باشکوه که معمولاً در روزه جهانى قدس یا با حضور رهبر معظم انقلاب برگزار مى شود، صف نمازگزاران در خیابان طالقانى تا بعد از میدان فلسطین و تقاطع ولى عصر(عج) ادامه مى یابد اما در نماز جمعه دیروز، این صف به میدان فلسطین هم نرسید.

هواداران موسوى و هاشمى که با علامت هاى سبز خود را مشخص مى کردند، به صورت پراکنده در جمعیت حضور داشتند و رفتار آنها مورد سرزنش نمازگزاران مؤمن قرار مى گرفت. البته تعدادى از آنها در گروه هاى 100 نفره در چند نقطه نماز جمعه تجمع کرده بودند تا به صورت هماهنگ شعار بدهند.

پس از چند هفته غیبت آیت الله هاشمى رفسنجانى در قامت امام جمعه موقت تهران، حضور وى بهانه اى شد تا دو کاندیداى اصلاح طلب در انتخابات راهى دانشگاه تهران شوند. این نکته از آنجا اهمیت دارد که میرحسین موسوى پس از 20 سال اولین بارى بود که پا به نماز جمعه مى گذاشت و چشمان نمازگزاران به جمال آخرین نخست وزیر ایران که مدعى راه بنیانگذار کبیر انقلاب است، روشن شد.

البته ظاهراً در این 20 سال وى فراموش کرده است که فلسفه نماز جمعه چیست و آن را با یک میتینگ سیاسى اشتباه گرفته بود. چراکه روز قبل از آن، هواداران خود در انتخابات را به حضور سبز (!) در نماز فراخوانده بود.

آقاى موسوى در این فراخوان تنها نبود و بسیارى از رسانه هاى غربى و صهیونیستى از چند روز قبل به صورت هماهنگ او را در این امر یارى کردند و از آنجا که مى دانستند گروه خون موج سبزى ها با نماز جمعه همخوانى ندارد، براى اینکه از ثواب نماز جمعه بى بهره نمانند (!) مجبور شدند به آموزش شیوه خواندن نماز جمعه بپردازند.

تیپ برخى از آنها آنقدر جالب بود که در کلام مردم نماز گزار، به «نماز اولى ها» مشهور شدند. وقتى برخى نمازگزاران از چند نفر آنها پرسیدند نماز جمعه چند رکعت است، با اطمینان خاصى پاسخ دادند: چهار رکعت.

یکى از نمازاولى ها، که دراین هواى گرم تابستانى حوصله اش سر رفته بود با عصبانیت از مسؤولان برگزارى نماز پرسید : «پس این نماز جمعتون کى برگزار مى شه»، آن مسؤول در پاسخش گفت: «مگه شما تا حالا به نماز نیامده اید، هنوز دو ساعت تا ظهر مانده است.» وى در پاسخ به آن مسؤول با پرخاش گفت: «نه ما براى نماز نیامده ایم ما براى تظاهرات آمده ایم.»

شاهدان عینى چند نفرى را مشاهده کرده بودند که با سگ هاى خود در اطراف دانشگاه تهران محل برگزارى نماز جمعه حضور یافته بودند. ظاهراً برنامه ریزان شبکه هاى ماهواره اى، این نکته را فراموش کرده بودند که گوشزد کنند فضاى نماز جمعه با پارک یا پارتى هاى مختلط متفاوت است.

تعدادى از حامیان موسوى در خیابان انقلاب و خیابان 16 آذر جلوتر از امام جمعه نشسته بودند و وقتى مسؤولان به آنها تذکر دادند که اینجا جلوتر از امام است و نمى توانید اقتدا کنید با جیغ و داد واکنش نشان دادند.

با آغاز سخنرانى رئیس شوراى سیاستگذارى ائمه جمعه، تعدادى معدود، هماهنگ با هم به شعارهایى در حمایت از هاشمى و موسوى پرداخته و سعى در اختلال در سخنرانى حجت الاسلام تقوى داشتند که وى بى اعتنا به این شعارها، سخنان خود را تا انتها ادامه داد و فلسفه نماز جمعه در حکومت اسلامى و وظیفه امام جمعه را تشریح کرد.

با حضور هاشمى رفسنجانى در جایگاه نماز، به جاى رویه مرسوم شعارهاى انقلابى این عده معدود با سوت و کف در مصلاى نماز از او استقبال کردند که وى مجبور شد در اول سخنان خود تذکر دهد که قداست جایگاه نماز جمعه را حفظ کنند.

نماز اولى ها ظاهراً آموزش هاى دیگر نیز دیده بودند که از جمله آنها شعارهاى خاص بود. شعارهایى همانند «مرگ بر روسیه»، «مرگ بر چین»، «هاشمى هاشمى سکوت کنى خائنى»، «موسوى آزاده آماده ایم آماده» و .... که هماهنگ با هم سر مى دادند.

پس از پایان خطبه هاى نماز جمعه اکثر حامیان میرحسین از جاى خود بلند شده و جایگاه را ترک کردند و به جاى اقامه نماز با رفتن به سمت درهاى دانشگاه، به سردادن شعارهاى تحریک آمیز مشغول شدند. شیوه نماز خواندن تعداد باقى مانده نیز موجب انبساط خاطر نمازگزاران مؤمن شد.

عدم حضور محمد خاتمى در نمازجمعه این هفته با اعتراض هواداران موسوى همراه شده بود، این افراد مدعى بودند که خاتمى آنها را تنها گذاشته است.

حضور دانشجویانى که در مصاحبه با خبرگزارى ها اعلام کرده بودند که از دانشگاه هاى آزاد شهرستان ها به محل نماز جمعه آورده شده اند جاى تامل فراوان داشت.

سایت پسر هاشمى با گافى بزرگ جمعیت حاضر در نماز جمعه را ‎1،5 میلیون نفر تخمین زده بودند، این در حالى است که کل جمعیت، کمى بیشتر از تعداد روزهاى عادى نماز جمعه بود.