به گزارش شبکه ایران، میرحسین موسوی، کاندیدای شکست خورده دهمین انتخابات ریاست جمهوری در جدیدترین بیانیه خود،قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران را هم متهم به تقلب کرد.
وی در بیانیه ای که در واکنش به اولین دادگاه رسیدگی به پرونده اغتشاشات اخیر منتشر کرد نوشت که از دادگاهی که همه چیزش تقلبی است انتظار دارند عدم وقوع تقلب در انتخابات را اثبات کند.
موسوی پیش از این اتهاماتی را به دو قوه دیگر وارد کرده بود؛ او قوه مجریه را به تقلب آشکار در انتخابات دهم ریاست جمهوری و قوه مقننه را متهم به جانبداری آشکار از محمود احمدی نژاد کرده بود.
کاندیدای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری پس از اعلام نتایج این انتخابات ، همین اتهام را نیز به شورای نگهبان وارد کرده بود.
موسوی در حالی به قوای سه گانه کشور و ارکان اصلی نظام جمهوری اسلامی اتهام وارد کرده است که در روزهای اخیر مدعی شده می خواهد فعالیت های سیاسی آتی خود را در قالب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دنبال کند!
وی در بیانیه اخیر خود با اشاره به جلسه روز گذشته دادگاه رسیدگی به اغتشاشات که به صورت علنی برگزار شد، نوشت که "در آن چیزی نیافته است"، بلکه تنها صدای "ناله ای عمیق از سرگذشت دردناک اعتراف کنندگان را در پنجاه روز اخیر" شنیده است.
او، علیرغم تاکید چندباره ابطحی و عطریانفر به صادقانه بودن سخنانشان در دادگاه و پشیمانیشان از آنچه درباره تقلب در انتخابات گفته و یا نوشته بوده اند، آنها و دیگر معترفین را انسان هایی "له شده" توصیف کرد که "به آنچه ملزم شده اند، اقرار کردند ."
البته میرحسین موسوی طبق روال گذشته از پرداختن به موضوعات تکان دهنده ای که ابطحی و عطریانفر آنها را افشا کرده بودند خودداری و سعی کرد همچون نه بیانیه سابق خود باز هم از تکنیک به کار بردن "کلمات احساسی" به جای بیان منطق بهره ببرد.
موسوی در بیانیه های قبلی خود هم که درباره تقلب در انتخابات صادر کرده بود هیچ مدرک و مستندی برای ادعای خود منتشر نکرد.
وی و نمایندگانش حتی از انعطاف شورای نگهبان برای بررسی ادعاهایش درباره شمارش آراء، طفره رفت و در تمامی بیانیه هایش تنها از "مردم" می خواست تا در خیابان ها به یاری او بشتابند!
در راستای به کارگیری همین تاکتیک بود که او در دهمین بیانیهاش نوشت: "دندان شکنجهگران واعترافگیران دیگر به استخوان مردم رسیده است تا جایی که اینک از میان کسانی قربانی میگیرند که خدمات بزرگ به کشور و نظام در کارنامه دارند."
این در حالیست که اعترافات دیروز ابطحی وعطریانفر بیش از همه شخص موسوی و پس از آن هاشمی و خاتمی را در مظان اتهام آشوب آفرینی های اخیر قرار می دهد.
در این راستا وی باز هم طبق عادت سابق، بدون ارائه هیچ مدرکی و علیرغم تاکید چندباره ابطحی و تضمین های چهارگانه عطریانفر مبنی بر اختیاری بودن اعتراف ها و عدول نکردن از اظهارات دیروز در صورت آزادی، قوه قضائیه را متهم به شکنجه، آنهم از نوع "قرون وسطایی" کرد .
وی اعترافهای دیروز دوستانش در محضر دادگاه علنی را "فاجعه" خواند و باز هم به"مردم" وعده داد که به زودی شاهد محاکمه مرتکبین "فجایع" اخیر خواهند بود.
با تمام این اوصاف بیانیه میرحسین موسوی را میتوان نوعی فرار رو به جلو تلقی کرد.
به نظر می رسد در این راستاست که موسوی میکوشد با انتشار این بیانیه و اتخاذ مواضع مشابه، از این حقیقت که خود او نیز روزی در جایگاه "اعتراف" قرار خواهد گرفت فرار کند.