گروه سیاسی- سفر روسای جمهور کشورهای مختلف دنیا برای شرکت در اجلاس سالانه سازمان ملل متحد چندی است توجه رسانه ها و محافل مختلف سیاسی را به خود جلب کرده است. این اجلاس که در آن برای اولین بار اوباما به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا شرکت می کند، بعد از نامه نگاری های اوباما با ایران و با توجه به حواشی احتمالی سفر دکتر محمود احمدی نژاد اهمیتی دو چندان یافته است.

پنجمین سفر احمدی نژاد به سازمان ملل متحد در حالی انجام می شود که رهبر انقلاب در سال 86 و بعد از سخنرانی رییس جمهور در سازمان ملل و دانشگاه کلمبیا، این سفر را مایه سرافرازی ملت ایران دانسته بودند. ایشان فرموده بودند:«سخنرانی شما در دانشگاه کلمبیا و مسئله ای که در این دانشگاه پیش آمد و همچنین سخنرانی شما در مجمع عمومی سازمان ملل در مجموع مایه سر افرازی ملت ایران شد.»

آن روزها البته برخی در داخل بودند که با لحنی دیگر سخن می گفتند و تصریح می کردند که "ای کاش آقای رئیس جمهور به نیویورک نمی‏رفتند!" اما آنچه رقم خورد در نهایت اعتراف رسانه های بیگانه را نیز به دنبال داشت. هاآرتص همان زمان نوشت:«اسرائیل بزرگترین خسارت را از سفر احمدی نژاد دید... برای ماه ها، اسرائیل تلاش زیادی کرد تا از آنچه در نیویورک اتفاق افتاد، جلوگیری کند اما احمدی نژاد توانست نشان دهد که ایران در برابر جهان نیست بلکه ایران علیه اسرائیل است.» لس آنجلس تایمز هم تصریح کرد:«می توان با اطمینان اعلام کرد که احمدی نژاد با پیروزی آمریکا را ترک کرد.» فاکس نیوز دیگر رسانه ای بود که نتوانست ناراحتی خود را از سفر محمود احمدی نژاد پنهان کند: «وضع پیش آمده درباره احمدی نژاد ناامید کننده است.»

پیامدهای حضور احمدی نژاد در سازمان ملل و اجلاس های جهانی آن قدر برای اسرائیل و برخی کشورهای هم پیمان آمریکا سنگین بود که هر بار به شیوه درصدد تحت الشعاع قرار دادن این حضور برآمدند. شاید آخرین مورد آن اجلاس ژنو بود که چند کشور محدود با ترک سالن اعتراض خود را نسبت به سخنان احمدی نژاد نشان دادند و چند نژادپرست هم درصدد بر هم زدن سخنرانی رییس جمهور ایران برآمدند.

مسئله ای که در این میان هر بار رخ می نمود نوعی همصدایی میان برخی جریانات داخلی با مخالفان بین المللی ایران اسلامی بود. به گونه ای که مثلا در همان سفر تاریخی رئیس جمهور به سازمان ملل برخی همراه علی افشاری و تنی چند از اعضای دفتر تحکیم وحدت طیف علامه و با استمداد از صهیونیست ها و بازماندگان گروهک منافقین درصدد برپایی راهپیمایی و راه اندازی تجمعات اعتراض آمیز در واکنش به حضور محمود احمدی نژاد در نیویورک برآمدند. در عین حال افرادی چون اکبر گنجی نیز در نامه به بان کی مون خواستار اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران نه به خاطر فعالیت های هسته ای که به خاطر آنچه نقض حقوق بشر می نامیدند، شدند.

اما این بار نیز به نظر نوعی هم نوایی برخی جریانات داخلی با بیگانگان وجود دارد. از یک سو برخی چون صادق زیباکلام این سفر را صرفا سفری تبلیغاتی نامیده اند که مخاطبان آن نه سران و رهبران کشورهای غربی و نه مردم اروپا و امریکا و نه ژاپنی ها یا هندی ها که در وهله اول طرفداران محمود احمدی نژاد در ایران و در مرتبه بعدی مسلمانان و محرومان غیرمسلمان هستند. از سوی دیگر هم اتفاقات بعد از انتخابات ریاست جمهوری برخی از همان جریانات خارج نشین را مصمم کرده است تا بار دیگر اما این بار تحت عنوان هویت موهومی به نام جنبش سبز در نیویورک برای اعتراض و هیاهو حاضر شوند.

این تلاش ها در حالی است که گفته می شود از سوی موساد و برخی دولت ها نیز برنامه ریزی هایی صورت پذیرفته است. در آغاز فضاسازی ها علیه ایران دو کامیون که بیل‌بوردهایی با عکس هایی از احمدی نژاد و اغتشاشات بر روی آنها نصب شده است، در خیابان های اطراف سازمان ملل مأمور گشت زنی شده اند! گفته می شود جمعی از ایرانیان مقیم نیویورک نیز گردهمایی ای همزمان با سفر احمدی نژاد به نیویورک داشته اند.

به نظر می رسد اما این بار نیز مثل گذشته فضاسازی ها در حاشیه حضور احمدی نژاد در سازمان ملل و سخنان او گم شود. علاوه بر اینکه این بار احتمال رویارویی محمود احمدی نژاد با اوباما هم وجود دارد و حداقل اینکه انتظار می رود اوباما هنگام سخنرانی دکتر محمود احمدی نژاد در محل اجلاس حضور داشته باشد.

سخنرانی احمدی نژاد مطابق برنامه ساعت 2 بامداد روز پنج شنبه انجام خواهد شد و از آن ساعت به بعد است که فضای رسانه ای باید مترصد اخباری جدید و احتمالا دامنه دار باشد.