کهنه فروشی سالها بود که در کشور فرانسه به ویژه در پایتخت ریشه کن شده بود اما به نظر می رسد گسترش فقر موجب ظهور دوباره این پدیده شرم آور در پاریس شده باشد.
به گزارش شبکه تلویزیونی فرانس24،گروهی از افراد فقیر در پاریس در زباله های خانه های بخشهای مرفه تر شهر می گردند و اجناس کهنه ای را که پیدا می کنند، در بساط کنار خیابان به افراد فقیر تر می فروشند.
این درحالی است که ساکنان محله هایی که این کهنه فروشان در آن بساط خود را پهن می کنند از مشاهده این صحنه ها به ستوه آمده اند.
در شمال پاریس در منطقه دروازه مونتروی هر یکشنبه صبح جمعیتی انبوه برای خرید و فروش لباسهای کهنه و اجناس دسته دوم روی پیاده روها مشاهده می شوند.
مشتریان این دست فروشان عمدتا حقوق بگیران یا بازنشستگانی هستند که درآمد بسیار اندکی دارند، یا مهاجران غیرقانونی از آنان خرید می کنند.
هر بار که خودروی پلیس در این محله ظاهر می شود همه دست فروشان در یک چشم به هم زدن ناپدید می شوند.
ساکنان محله می گویند کهنه فروشی طی ماههای گذشته ابعاد بسیار گسترده ای پیدا کرده است.
چند ماه پیش یکی از ساکنان این محله از پنجره اتاق خود از این بازار کهنه فروشی فیلمبرداری کرده بود. در این تصاویر هزاران دست فروش و مشتری را می توان دید که چهره ای بسیار زشت به محله می دهند.
کهنه فروشان علاوه بر فروش لباسهای کهنه ، دارو و غذا و اجناس مختلف را عرضه می کنند.
در پایان روز پس از پایان خرید و فروش چندین تن زباله در پیاده روها بر جا می ماند و محله را زشت تر می کند.
چند روز پیش ساکنان محله که از این وضع به ستوه آمده بودند علیه کهنه فروشان در برابر شهرداری منطقه بیستم پاریس تجمع کردند و خواهان جمع کردن بساط آنان شدند.
آنان عقیده دارند یکشنبه ها قادر به خروج از خانه هایشان نیستند و حتی نمی توانند پذیرای میهمانان خود باشند و خشونت هایی نیز در حاشیه این بساط صورت می گیرد.
کهنه فروشان می گویند شهرداری مکانی باید برای این کار اختصاص دهد.
شهردار این منطقه نیز درحکمی پلیس را موظف کرد بساط کهنه فروشان را به طور دائمی برچیند.
فردریک کالاندرا شهردار ناحیه بیستم پاریس می گوید ابتدا حدود یکصد نفر کهنه فروشی می کردند و همه از جمله خود شهرداری این قضیه را نادیده می گرفتند و ساکنان مشکلی با دست فروشان نداشتند اما به تدریج پس از هشت ماه تعداد کهنه فروشان به حدود دو هزار نفر می رسید که این وضع دیگر قابل تحمل و قابل مدیریت نبود. احتمال خشونت نیز بسیار زیاد شده بود.
امروزه دیگر هیچ کس در دروازه مونتروی جرات نمی کند بساط پهن کند و یکشنبه ها پلیس حضوری دائمی در محله دارد.
کهنه فروشان نیز مجبورند جایی دورتر را برای پهن کردن بساط خود پیدا کنند.