چهار هفته پس از جشنواره فیلم فجر، برنامه هفت که با هدف گزارش و نقد سینمای روز ایران راه اندازی شده بود، همچنان بدون منتقد به کار خود ادامه می دهد.
به گزارش رجانیوز، برنامه هفت که بهطور معمول با حضور مسعود فراستی، آثار سینمای روز ایران را نقد می کرد، پس از آنکه فراستی فیلم جرم مسعود کیمیایی را بهواسطه سوژه قدیمی و تکراریش، خودارضایی فکری کارگردان نامید، حالا مدتی است که بدون حضور او روی آنتن می رود.
اما غیبت فراستی در این برنامه، به گمانه زنی ها در مورد حذف وی دامن زده است. اگرچه حضور او به مدت یکسال در جایگاه منتقد این برنامه تلویزیونی، قابل تحمل بود اما برخی غیبت فراستی را ادامه روند باج دهی تلویزیون به جریان روشنفکری و ماقبل انقلابی در حوزه فرهنگ دانسته اند.
این درحالی است که نشستن فراستی در جایگاه منتقد سینمای ایران در تنها برنامه اختصاص یافته به این موضوع در تلویزیون، از آغاز دور از انتظار نبود؛ آنهم با سابقه انتقادی او نسبت به همه جریانهای سینمایی ایران در سه دهه اخیر.
از یکسو او منتقدی بوده که بیش از 20 کتاب در حوزه های نقد فیلم، فلسفه سینما و تاریخ سینما در سه دهه اخیر، تالیف و ترجمه کرده و حتی امسال با هشت اثر جدید به نمایشگاه کتاب می آید که یکی از آنها با سردبیری وی و به قلم هشت منتقد برجسته سینمای ایران است.
همچنین فعالیت او بهعنوان دبیر سینمایی ماهنامه سوره در دوره سید مرتضی آوینی نیز نتوانست او را به یک جریان یا جناح سینمایی در ایران منتسب کند؛ بلکه سابقه سه دهه نقد مستقل و فنی آثار سینمایی، فارغ از ملاحظات سیاسی، مدیریتی یا جریانشناختی سینمای ایران، او را به چهره ای خلاف جریان و منتقد همیشگی وضع موجود تبدیل کرد.
در هفته های اخیر نیز وی تنها توسط یک جریان خاص تحمل نشده است و جریان ارزشی سینمای ایران به او احترام میگذارد؛ وی حتی در مقطعی به مدیریت سینمایی دولت نهم و دهم و سیاستهای معناگرایانه انتقاد کرده و بهعنوان نمونه، ملک سلیمان را فیلمی جدی ندانست؛ اما نقدهای تکنیکی و فنی او همواره از سوی سینمای روشنفکری تحمل نشده است.
تعبیر تند او در مورد فیلم جرم نیز کافی بود تا کیمیایی، فراستی را "منتقد غم انگیز" برنامه هفت بنامد و طیف مریدانش در نشریات و محافل سینمایی، فراستی را مورد هجمه قرار دهند.
با این حال، حذف این چهره همیشه منتقد از برنامه هفت، موجب شده این برنامه کارکرد اصلی خود را که نقد و تحلیل آثار روز سینمای ایران است، از دست بدهد و از تک و تا بیفتد.
اگرچه فریدون جیرانی مجری برنامه هفت، می تواند هفته های پایانی سال را با گفتوگو درباره عملکرد سال 89 بگذراند، اما قطعا این برنامه برای سال آینده نیازمند تحول اساسی است و با دعوت های پراکنده از چهره های خبرساز سینمای ایران مانند شمقدری نمی تواند در معرض توجهها باقی بماند.
با اینکه این برنامه سال اول حیات خود را در چنین شرایطی به پایان می برد، اما بیش از آنکه به دلیل منتقد ثابتش مورد انتقاد باشد، بهواسطه اجرای ضعیف برنامه توسط جیرانی مورد انتقاد رسانه ها بوده است.